We zijn terug met een spannend interview om je kennis te laten maken met een andere getalenteerde artiest die een belangrijk onderdeel is van de
Hannah is een veelzijdige kunstenaar, gespecialiseerd in landschappen, dieren in het wild, portretten van huisdieren en geïllustreerde kaarten, allemaal vanuit haar basis in Northumberland, VK. Maar ze is niet gewoon een fantastische kunstenares; ze zal ook een van je docenten zijn wanneer onze nieuwe cursussen van start gaan, klaar om haar expertise te delen, je te helpen nieuwe technieken te leren en je vaardigheden te verfijnen.
Leer meer over Hannah's inspirerende artistieke reis, verken haar creatieve invloeden en ontdek welk advies ze heeft voor beginnende kunstenaars.
Kun je ons vertellen over je artistieke reis en wat je inspireerde om kunstenaar te worden?
Ja, het is ongebruikelijk! Ik heb altijd van kunst gehouden en heb in de loop der jaren vreemde opdrachten aangenomen en stukjes en beetjes verkocht, maar ik was ook behoorlijk academisch en ik koos ervoor tandarts te worden. Ik dacht dat ik het werken met mijn handen kon combineren met wetenschap en het helpen van mensen.
Ik heb zo'n twintig jaar bij de NHS gewerkt, voornamelijk in de tandheelkunde voor speciale zorg, maar de ‘aantrekkingskracht’ om te schilderen werd steeds sterker – ik reed altijd naar mijn werk en dacht: ‘Ik haat mijn werk, ik moet schilderen elke dag. Toen zorgde een reeks toevallige omstandigheden ervoor dat ik uiteindelijk in 2017 besloot de tandheelkunde te verlaten. Het kostte me ongeveer een jaar om mezelf weer op de been te krijgen, wat vrijwilligerswerk te doen, tijd door te brengen met mijn (toenmalige) kleine kinderen en veel uren te besteden aan schilderen en tekenen. en daarna ging ik in 2019 fulltime als freelance kunstenaar aan de slag.
Wat betreft inspiratie denk ik dat het er altijd al is geweest: ik heb altijd foto's gemaakt ter referentie en dacht altijd: "Dat zou een geweldig schilderij zijn". Toen ik de wateren testte en een kunstzinnige Facebook-pagina lanceerde, was ik stomverbaasd dat ik meteen verschillende stukken verkocht, en plotseling besefte ik dat dit misschien wel iets was dat ik als “baan” zou kunnen doen.
Hoe ziet je creatieve proces eruit? Volg je een specifieke routine of ritueel bij het maken van kunst?
Ik maak als kunstenaar veel meer uren dan mensen verwachten. Je hoeft niet in bed te liggen wachten tot de inspiratie voor mij toeslaat. Ik heb 'vrije' dagen, denk ik, maar over het algemeen merk ik dat zodra ik potlood of verf op papier aanbreng, het begint te vloeien. Ik begin mijn dag graag vroeg buitenshuis – ik moet bewegen en daglicht krijgen voordat ik naar mijn werk ga, dus ik loop of ren (niet zo goed!) en maak honderden foto’s van dingen die mij inspireren – landschappen, natuur, details in bladeren, spinnenwebben, dat soort dingen. Dan ga ik aan het werk. Ik pauzeer voor de lunch en soms om na schooltijd een tiener ergens op te halen, maar vaak werk ik heel laat als ik in de zone ben, of heel vroeg als ik niet kan wachten om te beginnen.
Af en toe zijn de deadlines voor commissies krap en maak ik dagen van twaalf uur – het hangt er allemaal vanaf. Ik ben niet zo goed in het uitschakelen, maar het ontbreekt mij niet aan inspiratie of motivatie! Qua proces ben ik methodisch: schilderijen en tekeningen worden in lagen opgebouwd. Ik probeer vormen te zien en niet al te vroeg op details te focussen – op die manier houd je de algehele compositie van het schilderij goed.
Kun je ons vertellen over een project waaraan je hebt gewerkt en waar je bijzonder trots op bent?
Ik denk aan twee projecten: ten eerste heb ik een portret laten opnemen in het boek 'Portraits for NHS Heroes' van Tom Croft, ter ere van NHS-personeel dat op het hoogtepunt van de pandemie aan de frontlinie werkte.Het was een bijzonder voorrecht, vooral voor een kunstenaar uit het begin van zijn carrière – en dan nog geen portretschilder – om deel uit te maken van iets dat aanvoelde als een heel belangrijk verslag van de sociale geschiedenis.
Ten tweede heb ik onlangs met een gemeenschapsgroep aan een sociaal actieproject gewerkt om een grootschalige (en enigszins waanzinnige) samenwerkingskaart te maken die hun ambities voor sociale en economische verandering in hun lokale omgeving tot uitdrukking bracht. De kaart gaat op tournee.
Welke kunstenaars, uit het heden of verleden, die je bewondert, en hoe ze je werk hebben beïnvloed?
Ik ben dol op het werk van Henry Moore. Als tiener had ik een unieke privéweergave van enkele van zijn opgeslagen sculpturen in een pakhuis in Londen en de sensatie om van dichtbij te zijn met al deze vreemde en prachtige vormen onder beschermende lagen was iets dat ik nooit zal vergeten. Maar zijn tekeningen zijn zo gevoelig en de rijen en rijen maquettes (kleine modellen) bij de Henry Moore Foundation fascineren me, en het zien van zijn enorme bronzen beelden in het landschap blaast me elke keer weer omver. Ik wil ze gewoon aanraken!
Ik hou van het werk van Dame Laura Knight – het licht, het landschap van Cornwall (dat ik heel goed ken) en haar verbazingwekkende oorlogsschilderijen. Ik hou van het kleurgebruik van Van Gogh, vooral die blauwtinten! Het figuratieve werk van Lucian Freud blaast mij omver. Het feit dat hij een weergave van het menselijk lichaam niet uit de weg gaat en dat op een soms schokkend nauwkeurige, maar schilderkunstige manier doet, interesseert mij echt.
Ik hou van de manier waarop Jenny Aitken (een hedendaagse Britse schilder) licht zo moeiteloos weergeeft en Michelle Lucking (een Britse pastelschilder) zwemmers in water vertegenwoordigt. Te veel om op te noemen. Ik ben als een kunstekster. Ik neem aan dat je absorbeert hoe anderen het doen en probeert er stukjes van naar je werk te brengen. Ik leef in hoop!
Als je een kunstwerk had kunnen maken, welk kunstwerk zou dat dan zijn en waarom?
Ohhh...zo veel. “Flaming June” (Frederic Leighton) - die sinaasappels zijn subliem. Van Goghs ‘Zonnebloemen’ – vooral omdat ik graag mensen voor mijn werk in de rij zou zien staan om er een selfie mee te maken!! “Het Arnolfini-portret” – Ik ben er altijd op een vreemde manier door gefascineerd geweest. Ik kan doorgaan!
Wat is je favoriete galerie of tentoonstelling die je ooit hebt bezocht?
Ik huilde bij de zonnebloemen van Monet ondanks het feit dat ik ze eerder had gezien, ik werd weggeblazen door het Van Gogh Museum in Amsterdam, en ik zag een geweldige tentoonstelling in de Laing (Newcastle) post-pandemie met Laura Knight en Gwen John en andere vrouwelijke schilders. Maar mijn absoluut favoriete galerie is het Barbara Hepworth museum in St Ives. Die plek is magisch: in haar huis, met haar tastbare werk in de subtropische tuinen, het geluid van de zee. Ik ben er nu...
Zou je zeggen dat je een nette of rommelige kunstenaar bent?
Origineel. Ik geef de tandheelkunde de schuld! Ik bedoel, ik heb zo mijn rommelige momenten en eigenlijk is mijn atelier tegenwoordig een tip, maar over het algemeen schilder ik op een redelijk gecontroleerde manier. De enige plek waar het terechtkomt is bij mij, dus ik trek wel een overall aan voor mijn acrylschilderij.
Waar zou je graag beter in zijn in de kunst?
Portretten. Ik ben echt in ze geïnteresseerd. Momenteel ben ik mijn tekenvaardigheden in het leven aan het opfrissen (!) in een plaatselijke klas, maar portretteren is een heel ander spel. Ik ben erg wisselvallig – ik maak vaak grapjes dat mijn portretten meestal dichtbij zijn, maar geen sigaar. Er gebeurt iets heel vreemds als ik een gezicht schilder: mijn normale proces van het opsplitsen van iets in vormen wordt overschreven door mijn hersenen die ‘gezicht’ schreeuwen.Ik heb één zelfportret gemaakt waar ik heel trots op ben, maar niemand was meer verrast dan ik dat het echt op mij leek!
Heb je ooit last gehad van een artist’s block?
Zelden, als ik eerlijk ben. Ik heb al die jaren van opgekropte schilderijen die er in één keer uit proberen te komen. Soms is het meer een kwestie van proberen mijn brein tot rust te brengen en te laten stromen! Ik hou van een opdracht voor focus, maar er zijn momenten waarop ik een grote opdracht heb afgerond en ik merk dat ik door de studio dans, terwijl ik moeite heb om te gaan zitten om te beginnen. Als ik eenmaal begonnen ben, gaat het vanzelf. Naar buiten gaan en bewegen helpt me zeker om een aantal van de creatieve ideeën in mijn hoofd te begrijpen.
Welk advies zou je geven aan aspirant-kunstenaars die net aan hun creatieve reis beginnen?
Ik sta nog in de beginfase van mijn kunstcarrière, dus dit is behoorlijk nieuw voor mij. Ten eerste: verlies de angst en doe het toch. Luister niet naar nee-zeggers!
Netwerk – leer van de ervaringen van anderen, neem hun advies in u op, kijk uit naar kansen. Als je dat niet doet, wordt het een eenzaam leven als kunstenaar.
Bereid je voor op het incasseren van tegenslagen. Er zullen er genoeg zijn en je hoeft ze je niet te laten overkomen: leer ervan, stof jezelf af en ga door. Sommige mensen zullen dol zijn op je spullen; anderen niet zozeer, dus probeer niet iedereen aan te spreken en blijf je passie volgen.
Wees bereid om meerdere pijlen op je boog te hebben – het is een moeilijke oude markt. Zeg ja tegen zoveel mogelijk projecten – je weet nooit waar het toe zal leiden. Maar wees ook gerust als u nee zegt tegen mensen waarvan u denkt dat ze u geen vreugde zullen brengen.
Ik wil graag meer leren van Hannah? Word lid van
Deel: